Bo miasto, to żywy organizm. Rozwija się, zmienia, choruje. Życie w nim może być prostsze, przyjemniejsze, bardziej intuicyjne – ważne, aby je poznać, uczyć się go, kochać i żyć jego rytmem – stukotu podwozia tramwaju, wrzawy osiedlowego targowiska, szumu drzew w parku, krzyków dzieci wybiegających ze szkół, albo ich rodziców z miejsc pracy.